ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر
مترجم، مؤلف. تولد: 1287. درگذشت: پاییز 1367. على‏اكبر شهابى مدتى دبیر دبیرستان‏ها بود و سپس به دانشگاه منتقل شد و تدریس زبان عربى را عهده‏دار بود و به استادى دانشگاه رسید. چندى به ریاست اداره‏ى اوقاف منصوب شد. از تألیفات اوست: احوال و آثار محمد بن جریر طبرى (1335)؛ اصول الصرف (دو جلد)؛ اصول النحو (1340)؛ ترجه‏ى تعبیر رؤیا (از ابن سینا، 1316)؛ نظامى شاعر داستانسرا (1337)؛ ماجراى تغییر خط (1338)؛ و چند رساله و كتاب دیگر از جمله رساله‏اى در تاریخچه‏ى اوقاف و رساله‏اى در روابط ایران و هند. وى همچنین مقاله‏هایى براى روزنامه‏ها و مجلات و از جمله «وحید»، «كیهان» و «یغما» مى‏نوشت. (1367 -1287 ش)، استاد دانشگاه، نویسنده و محقق. در تربت حیدریه متولد شد. تحصیلات ابتدایى را در زادگاه خویش و نزد پدر و برادر، علامه محمود شهابى، به انجام رساند. سپس براى ادامه تحصیلات به شهرهاى مشهد، اصفهان و تهران سفر كرد تا اینكه از دانشكده‏ى الهیات دانشگاه تهران با احراز رتبه‏ى اول موفق به دریات مدرك لیسانس در رشته‏ى منقول شد و از همان زمان خدمات فرهنگى خویش را آغاز نمود و به تدریس در دانشكده‏ى حقوق دانشگاه تهران و دانشكده‏ى الهیات مشهد پرداخت. در خلال این مدت به كسب مدرك دكترى نایل آمد. وى مدتى نیز عهده‏دار سمتهاى وابسته‏ى فرهنگى ایران در افغانستان و مدیر كل اوقاف كشور در سالهاى پیش از كودتاى 28 مرداد بود. دكتر شهابى در شمار پژوهندگان و محققان معارف اسلامى بود. از آثار وى: «اصول النحو»، عربى؛ «اصول الصرف»، عربى؛ «اصول روانشناسى تربیتى»؛ تصحیح «رساله‏ى صناعیه‏ى» میرفندرسكى؛ «نظامى شاعر داستانسرا»؛ «روابط ادبى ایران و هند و تاثیر روابط ایران و هند در ادبیات صفویه»؛ «تاریخ وقف در اسلام»؛ «همبستگى تشیع و تصوف»؛ «شیعه شناسى»؛ ترجمه «تعبیر رویا»، بوعلى‏سینا.[1]